Dag 18 Pulau Pangkor 26-12-12 Witte Kerst!

Heel, heel lang geslapen in onze nieuwe hotelkamer. Deze ziet er leuk uit met een balkonnetje dat uitzicht biedt op het zwembad en heeft een lekkere douche en een goed bed. Het zwembad is gebouwd in de vorm van een \"Piraten\"-zeilboot.
Na een heerlijk lange nachtrust een lekker ontbijt genuttigd voor de prijs van € 3,-. Het enige minpuntje is dat ik na 2,5 week nog steeds niet ben verbrand. Weinig zon, maar wel +/- 30 graden, drukkend warm.
Ik kan hier op Pangkor wel weer een biertje gaan drinken, ze zijn hier tenminste te krijgen en kosten maar € 1,50 per blikje.

Als eerste beginnen we vandaag met een witte 2e Kerstdag! Dat witte slaat natuurlijk op het parelwitte zandstrand! Beste lezers, dit schrijf ik niet om jullie jaloers te maken. We gaan lekker even op dit prachtige strand zonnen. Niet te lang, want de zon is bloed- en bloedheet! Op het moment dat we al rood beginnen te worden gaan we eerst een verse Orange Juice drinken bij Daddy\'s Café, wat in vele recensies als een zeer goede tent staat aangeschreven met waanzinnig goed en lekker eten.
Het zou in de middag volgens de weersvoorspellingen gaan regenen maar gelukkig blijft dit uit tot in de avond.

Nadat we na enige tijd genoeg hadden van de zon en het tevens ook bewolkt werd hebben we in de middag een taxi genomen naar Kota Belanda oftewel, het Nederlandse Fort.
Dit fort is een enorme toeristische attractie. Het is wel leuk om gezien te hebben als je de boeken van Wilbur Smith hebt gelezen over de piraterij in de Straat van Malakka.

Teruggekomen in ons hotel gaan we nog even zwemmen in het zwembad, waarbij het Viv pijn doet dat ik als eerste in het water lig! Dat gebeurt ook niet vaak, maar het water is heerlijk qua temperatuur.
Het hotel ligt tegen de oerwoudberg van Pangkor aan en dus hebben we weer te maken met allerlei junglebewoners, waaronder wederom apen en de hornbill (neushoornvogel).
Nadat de apen vanmiddag eerst door een Koreaanse familie gevoederd waren, kwam er later 1 onze kant op gerend, om te stoppen bij de afvalbak schuin onder ons balkon. Hij ging rechtop ernaast staan, tilde het deksel op met zijn linkerhand en boog zich over de bak heen. Even later stak hij zijn rechterhand in de bak en trok er een blauw plastic zakje uit. Deze gooide hij achter zich neer (zaten alleen maar lege colablikjes in...) en trok er even later nog zo\'n tasje uit. Hier zat wat interessants in, want deze begon ie met 2 handen open te scheuren, echter hij werd door 1 van de hotelmedewerkers gestoord in zijn bezigheid en ging er als een haas met zijn tasje vandoor.

Voor de avondmaaltijd zijn we weer teruggegaan naar Daddy\'s Café om met de voeten in het zand eindelijk weer van de beroemde Maleise kipsatay met overheerlijke pindasaus te genieten! Het restaurant zat stampvol en er staan zelfs mensen te wachten op een plaatsje. Nadat we uitgegeten zijn gaan we terug naar ons hotel om lekker op ons balkonnetje te zitten.
Na een uurtje begint het te regenen. Nou ja, niet gewoon regen, maar een stortvloed. Nog veel heftiger dan de enorme regenbui laatst in Taman Negara, waar toen het toegangspad naar onze chalet compleet blank stond. Nu stonden alle paden en tuinplantsoenen vol met water. Het water afkomstig uit de regenpijpen spoot eruit alsof zojuist de brandkraan opengedraaid was en het mooiste van alles was het zwembad in de bootvorm. Wij kijken vanaf ons balkon tegen de boeg aan en doordat er een laag water stond van zeker 10 a 15 cm op de paden eromheen, leek het net of de boot voer... Ge-wel-dig!

Wat ik eigenlijk niet had willen opschrijven, maar Viv dringt er op aan om het wel te doen. Tijdens het eten zaten we naar de ondergaande zon boven de zee en Pangkor Laut te kijken. Maar toen het eenmaal donker was heb ik mijn stoel omgekeerd en keek ik het restaurant in. Nu was mij al eerder een mooie blonde dame opgevallen die zeker niet zou misstaan in de Playboy. Toen ik mij had omgedraaid keek ik precies onder haar tafeltje door recht in haar kruis en vertelde ik Viv geheel onschuldig over mijn uitzicht van dat moment. Viv pakte toen demonstratief haar stoel op en ging naast mij zitten. De dame kruiste direct haar benen. Viv\'s reactie: \"Jezus man! Ik zie er niet 1, maar ik zie er wel 3!\" Hier had ik niet van terug en we lagen in een deuk van het lachen!

Dag 19 Pulau Pangkor 27-12-12

We staan op en nemen een ontbijt. Komen er mensen aan ons tafeltje te zitten, bleken dit een stel Amsterdammers te zijn. Even babbelen en toen bleken zij in de kamer onder ons te zitten. Na het ontbijt ontstond er enige beroering en bleek er een slang van zo\'n 1,5 meter op de muur te zitten die op weg was richting onze kamer. Je zal hem toch op je kamer tegenkomen zeg!
Hierna op weg naar Daddy\'s Café aan het parelwitte strand van Coral Bay om weer lekker te zonnen. Als eerste nemen we weer een verse jus d\'orange en gaan dan langzaam verbranden. Het valt mij op dat ik het eerste 1/2 uur niet enorm ben gaan zweten. Maar gelukkig breekt het daarna los en val ik spontaan 5 kilo aan vocht af...

\'s Middags nog even lekker op het balkon zitten lezen en Viv is nadat zij nog wat foto\'s op de blog heeft toegevoegd omstreeks 16:15 uur in de Jacuzzi (in het boegdeel van de zwembadboot) gekropen. Ons was opgevallen dat deze vanaf 16 uur aanging tot een voor ons onduidelijke eindtijd. Heerlijke massagestralen zegt Viv. Perfect voor de onderrug die hier behoorlijk wat te lijden heeft met die harde bedden!

Voor het diner weer aangeschoven bij Daddy\'s Café. Viv bestelt een Malaysian Crab Curry en ik Jumbo Prawns Portuguese Style. Komt er een Noor naar ons tafeltje en vraagt ons of hij bij ons mag komen zitten. Wij kennen de man van onze busreis naar Pangkor en hij is tevens onze buurman in het hotel. Hierna komen er een jongeman -en vrouw naar ons tafeltje, Jong stel Amerikanen die in Korea wonen en werken, en vragen ook of ze ons mogen vergezellen. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, zeggen we maar! Toevallig had ik eerder vandaag met deze mensen een praatje gemaakt. Heel spontaan vertelden zij dat ze gisteravond ook bij Daddy\'s waren gaan eten. Zij hadden gezien dat wij snel bediend werden (volgens mij hebben wij wel een uur op de satay zitten wachten...!) en dat zij 2 uur hebben moeten wachten op hun eten. Om heel eerlijk te zijn, ben ik ook wel aardig aan het dollen geweest met de bediening en deze vonden het wel een leuke afwisseling. Tot laat nog gezellig nageborreld en toen naar bed om de volgende morgen weer te pakken en verder te reizen naar Penang.