Dag 44 Terugreis deel 2 en Aankomst Lelystad

EINDELIJK!!!

Daar istie dan! Op veler verzoek, toch nog de beschrijving van onze laatste vakantie- (reis)dag. Hét bewijs dat we nu toch écht weer thuis zijn. Het spijt me dat het even geduurd heeft, maar ik (Viv) was ineens weer in de drukte van het gewone leven terechtgekomen. Aan Frans lag het niet, die was na 2 weken klaar met het schrijven van het verhaaltje. De verdere vertraging zat \'em in de uitwerking.

Nou ja, nu duurt het in ieder geval niet meer zo lang tot het volgende vakantieverhaal.....

Wij wensen jullie veel leesplezier met de enige échte afsluiting van onze Maleisiëreis!

Dag 44 Terugreis deel 2 en Aankomst Lelystad

00:00 uur. Het vliegtuig stijgt op voor ons langste stuk op weg naar huis. We zitten lekker naast elkaar en helaas aan de andere kant van het gangpad 2 van die krijsende kinderen.
Dus gaat heel erg gauw de koptelefoon op, muziek zo hard als het maar mogelijk is. Om Viv nog even te plagen stoot ik haar aan en doet zij haar koptelefoon af om naar me te luisteren. Ik zeg dan: 'Het is 1 minuut over twaalf!'. 'Moet je me daarvoor storen, grrr!', en zet boos haar koptelefoon weer op. 1 Minuut later stoot ik haar weer aan en wederom zet ze haar koptelefoon af en zegt zij: 'Wat moet je nou weer?' 'Oh, zeg ik, het is nu weer 1 minuut later!' De rest moeten jullie er maar even bij denken.

We zinken weg in onze eigen wereld van geluid, slapen en af en toe film kijken. Vele uren later krijgen we een lekkere maaltijd en is de wereld om ons heen helder en vol met sneeuw. We gaan landen in Helsinki en hebben hier ongeveer 1 uur om over te stappen op de vlucht naar Amsterdam.
Dit was ons beloofd, maar het werden uiteindelijk 3 uur ivm het slechte weer in Nederland. Ondanks de vertraging hadden we nog geluk, omdat de vluchten van de dag ervoor in zijn geheel waren gecanceld!

We komen aan op Schiphol en hebben onszelf beloofd om het echte vakantiegevoel af te sluiten met een ritje met de trein naar huis....
Nou, deze ging dus niet verder dan Amsterdam Centraal, werd er omgeroepen. Dus wij rennen van het ene naar het andere perron om de trein naar Almere Oostvaarders nog te kunnen halen, maar helaas die sloot net zijn deuren toen we ervoor stonden. Wij weer teruggerend naar perron 2 waar inmiddels de trein stond die eigenlijk naar Lelystad zou moeten gaan. Hier toch maar ingestapt om in Amsterdam CS een stoptrein te kunnen nemen naar Lelystad. Wat waren wij kapot zeg!

Gelukkig werden we daar opgehaald door de liefste vrouw van Lelystad (op Viv na dan), Anneke Bruinsma. We hadden nog gehoopt op een goedkoop taxibedrijf die ons van Schiphol naar Lelystad zou brengen. Maar die bleken helaas met vakantie te zijn....

Als allerlaatste willen we al onze volgers bedanken voor hun leuke reacties en hopelijk tot gauw bij onze volgende avonturen!

Dag 43 en 44 Terugreis vanuit Bintan naar Lelystad 20 en 21-1-13

Vanaf Changi Airport Singapore alvast onderstaande update van onze thuisreis, gezien de belevenissen van vandaag. Geen idee of de vluchten en de treinreis verder nog iets bijzonders gaan brengen. Indien dat wel het geval mocht zijn, dan zullen we bij thuiskomst nog een verhaaltje toevoegen. Voor nu zeggen we tegen alle familie, vrienden en bekenden: \"Tot gauw! Wij hebben het uitstekend naar onze zin gehad en vinden het vreselijk jammer dat we alweer terug moeten.\" Maar ja, all good things come to an end! Op naar de volgende trip!

Dag 43 en 44 Terugreis vanuit Bintan naar Lelystad 20 en 21-1-13

Vanmorgen weer wakker geworden van zeer hevige regen, maar nu met een daarbijhorende onweersbui (of 2, of 3...). De kamer stond te schudden op zijn grondvesten, het leek net of de ramen en deuren er ieder moment uit konden trillen!

Uiteindelijk zijn we opgestaan met een treurig gevoel, want onze vakantie zit er nl alweer op!
Lekker gaan ontbijten en afrekenen. Het blijft maar heftig regenen en het lijkt ook niet meer af te nemen. Zoiets als in Jakarta, maar nog niet met zulke grote gevolgen. Hoewel we hopen voor de mensen hier dat dit niet te lang doorgaat zo. Wél kunnen we stellen dat onze vakantie er één is geweest van veel reizen met veel regen, maar gelukkig toch ook met de nodige zon en ons kleurtje zal zeker afsteken in het koude en sneeuwerige Nederland.

Bepakt en bezakt stappen we om 12:20 uur in de bus naar de Ferry die ons weer naar Singapore brengt. Die busrit is een belevenis op zich. Wij pasten in de volle bus alleen nog maar op de achterste rij, samen met onze bagage en een grote golftaskoffer. De lange weg heeft veel bochten, afdalingen en klimstukken. Na ongeveer een kwartier rijden kwamen we even vast te staan in een file doordat in 1 van de eerste dalen de weg overstroomd was. Lokale mensen stonden tot aan hun knieën in het water om auto\'s, motorrijders en bussen door de minst diepe stukken te loodsen. Dit was het begin van een zware tocht. Het had wat weg van een Camel Trophy Rally. Diverse huizen langs de route stonden zeker al tot 20 cm onder water, als het niet méér was. Erg heftig allemaal, maar gelukkig waren de kinderen gewoon lekker vrolijk en blij aan het plonzen in de diepe gedeelten van de overstromingen.

Dan hadden we natuurlijk nog de boottocht te gaan. Hiervan verwachtten we dat deze nog vele malen zwaarder zou worden dan afgelopen maandag. Maar dit viel reuze mee. Met moeite konden we nog een plek bemachtigen achterin. De boot zag er helemaal gloednieuw uit en had een stabiele ligging in het water. De hoge golven bleven uit, dus de overtocht verliep zeer voorspoedig.

Vanaf de aankomst in Singapore is het nog 7,5 uur wachten voordat we weer gaan vliegen naar Helsinki. En dan morgenochtend weer doorvliegen naar Amsterdam. Dan nog een uurtje met de trein naar Lelystad. Hopen maar dat we hiermee niet teveel last zullen krijgen van de sneeuw!
Spannend allemaal...

Dag 38 t/m 42 Bintan, Indonesië 15 t/m 19-1-13

Dag 38 t/m 42 Bintan, Indonesië 15 t/m 19-1-13

Dag 38, 15-1-13
Opstaan, douchen, ontbijten en voor de rest van de dag helemaal niets doen. Na het ontbijt zijn we op ons terras in de zon gaan zitten. nu maar afwachten hoelang wij hiervan mogen genieten.

We bekijken natuurlijk wel eerst het gehele Resort en komen tot de ontdekking dat er weinig mensen zijn. Ik heb gisteravond in Singapore trouwens nog geld gewisseld en was daarmee in 1 klap meteen miljonair! Daar kwam geen Postcodeloterij aan te pas!

Een maaltijd is hier wel duur hoor! 50.000.........

Indonesische Roepia. Omgerekend zo\'n € 4!

De aankomende 5 dagen gaan we lekker zonnen, lezen, relaxen en gebruik maken van het gratis shuttlebusje om het moederhotel, Bintan Agro Resort, te bekijken en er te eten.

Zo, eindelijk rust!

Dag 39, 16-1-13
Weer lekker uitgeslapen, het zonnetje schijnt, dus vlug ontbijten en dan lekker (eindelijk) in de zon zitten lezen. Niet te lang, anders verbranden we levend! Vanmorgen zijn we ook nog met de gratis shuttle naar het moederhotel (Bintan Agro Resort) gereden om daar eens de boel te inspecteren. Dit is een groter hotel met een, naar zeggen van andere gasten, nóg beter restaurant.

Onze indruk is anders. Het heeft wel een mooi zwembad, maar hier ontbreken ook de ligstoelen. Er staat wel wat, maar dat is nog niet eens goed voor de rommelmarkt. In dit grote hotel zijn heel weinig gasten en het wordt driftig gerestaureerd. Wij besluiten ons Cabana Resort als beter te beoordelen. We gaan dan ook na terugkomst met de shuttle van 13 uur, maar weer een lekker sataytje met pikante knoflookpindasaus eten! Nog een Bintang biertje erbij en dan lekker met onze luie reet in de zon!

Dag 40, 17-1-13
Bijna hetzelfde als Dag 39, maar dan zonder uitstapje en mét een heerlijke Balinese nek-/schouder-/rugmassage! Hmmmmm, heerlijk!

Dag 41, 18-1-13
Deze dag weer bijna gelijk aan de andere dagen. Heerlijk in de zon gelegen. Geen uitstapje, een rustdag na de massage van gisteren, maar we zijn toch in het andere hotel een heerlijke avondmaaltijd gaan eten. Die was idd erg goed van smaak.

Om 17:30 uur vertrekken we met twee Zwitsers daarheen. Hij heet Sami en zij heet Merlin en is van Indonesische afkomst. Het etentje was gezellig en lekker, maar niet heel erg bijzonder. Om 20 uur ging onze gratis shuttle weer terug en hebben we nog gezellig een biertje met ze gedronken.

Dag 42, 19-1-13
Om 6:30 uur worden we wakker van de regen. Als we even later naar buiten kijken schrikken we ons kapot. Ongelofelijk, overal staat het blank. En de rest van de dag blijft het regenen. Harder, harder, nog harder, dan denk je: op zijn hardst. Maar nee, dan wordt de versnelling nóg een tandje opgeschroefd!!!

Wij zijn inmiddels naar de lobby/ontbijtzaal (restaurant) gegaan. Hier wordt door het personeel druk heen en weer gerend om te dweilen en als het dan ook nog gaat stormen, is het dweilen met de kraan open... Dit is duidelijk een dag die bij ons hoort. Het resort loopt vol met mensen, hoofdzakelijk jongelui uit Singapore die hier het weekend komen doorbrengen.

De avond wordt gevuld met vuurwerk dat je gewoon in het resortwinkeltje kan kopen. Natuurlijk wordt er de nodige geluidsoverlast geproduceerd, door oa geschreeuw en luide muziek. Maar doordat er weer een nieuwe bui losgegooid wordt, komt de boel algauw weer tot rust. Alleen de meiden naast ons zijn nog tot dik 1 uur luidruchtig aan het giechelen geweest, volgens Viv. Ik ben in een diepe slaap gevallen en heb niets meer gehoord.

Dag 37 Reizen van Kota Kinabalu naar Bintan 14-1-13

Dag 37 Reizen van Kota Kinabalu naar Bintan 14-1-13

Dit wordt weer een lange en vermoeiende reisdag en deze begint alweer troosteloos voor KK, volgens Viv. Het stortregent!
Na weer een heerlijk ontbijt, gaan we onze spullen weer inpakken en wat rondhangen bij de ontbijtzaal. Om 12 uur worden we door een taxi opgehaald en naar de luchthaven gebracht. Standaardprijs hiervoor is RM 30.

Aangekomen op de luchthaven, was het weer wachten geblazen op de vlucht naar Singapore. Intussen nog een Nasi Lemak besteld, maar de kip was koud en de smaak was ook niet denderend.
De vliegreis was zeer turbulent, vanwege die verrekte regenwolken. Hierdoor was de landing in Singapore dus ook geen pretje.
Aldaar aangekomen hebben we een taxi voor S$ 10 genomen naar de Tanah Merah Ferry Terminal, welke vlakbij Changi Airport ligt.

Hier krijgen we bij de Bintan Resort Ferries-balie, op vertoon van de reservering, onze boarding passes. Naast deze counter is weer een bagage drop-offbalie (net als op een luchthaven) waar onze koffers via een bagageband afgevoerd worden. Zodoende waren we om 18 uur alweer verlost van die onhandige koffer en rugzak. Lekker op zoek gegaan naar een restaurant waar we heerlijk konden eten. Missie geslaagd en hierna langs de douane gegaan voor een uitreisstempeltje vwb Singapore, en toen gaan wachten om te mogen boarden voor Bintan. Dit mocht dan eindelijk om 19:35 uur. Jammer genoeg was het toen alweer donker en was er helemaal niets te zien. Nou ja, volgende week zondag krijgen we vast wel een herkansing.

Doordat het in de omgeving nogal behoorlijk stormde, zorgde dit voor een uitermate onrustig boottochtje... Golven van 5 meter hoog maken het ook écht niet meer tot een plezierige boottocht! Er waren maar weinig passagiers, die vrijwel allemaal voorin waren gaan zitten. Wij natuurlijk ook! Op de eerste rij nog wel! Maar na 10 a 15 minuten vluchtten ze allemaal naar achteren, daar de klappen van de boot zo heftig waren. Wel was het daar voor de bemanning een gesleep met kotszakjes. Wij bleven uiteindelijk nog met z\'n 2-tjes over voorin. Toen de klappen op z\'n heftigst waren, ben ik ook maar naar achter gegaan. Maar die-hard Viv bleef gewoon voorin zitten met de koffers die om haar oren vlogen. \"Dit hier, is lang niet zo erg als tussen die kotsende figuren te moeten zitten!\" zei Viv. Die snuffelneus toch ook...

Een uur later, om 20 uur, aangekomen op Bintan (het is hier 1 uur vroeger, dus nu nog een tijdsverschil van 6 uur met NL) moest ik bij de douane aangeven dat ik medicijnen bij me heb. Nou, dat geeft een boel heisa hier. Uiteindelijk konden we na een ongeveer half uur toch nog met de chauffeur van het Bintan Cabana Beach Resort mee. Keurig netjes door hun geregeld, maar het ritje duurde wel nog 1 uur over een pikkedonkere weg. Aangekomen in het Resort loopt het alweer tegen 21:30 uur (onze nieuwe tijd dus!). En daarmee hebben we weer een reisdag achter de rug, die zijn weerga niet kent.

Na vlug de spullen uitgepakt te hebben, gaan we onze aankomst hier eerst nog vieren met een gezamenlijk Bintang-biertje. Facebook wordt bijgewerkt en klaar is Viv.
Het Resort ziet er prima uit en de kamer is megagroot en heeft zeer onverwacht, een heerlijk bed (net als in Sheraton en Horizon Hotel de laatste dagen!). Moe, zeer moe (ik dacht dat ik doodging), gaan we lekker slapen en zijn we reuze benieuwd hoe alles er morgen hier uitziet!

PS: het volgende verhaal wordt waarschijnlijk op de 20e pas actief gezet. Dit vanwege het feit dat wij nu écht even een weekje rust nemen, en dus héél weinig zullen beleven. Wél kunnen wij jullie vertellen dat we nu al voor de 2e achtereenvolgende dag geen regendruppel hebben gezien. En dat hebben we de afgelopen 5 weken nog niet meegemaakt!

Dag 36 Kota Kinabalu 13-1-13, en stiekem nog een klein stukje dag 35

Dag 36 Kota Kinabalu 13-1-13

Eerst nog een stukje vervolg van Dag 35:
Na het oesteravontuur zijn we onderweg terug naar het hotel nogmaals over de Fillipinomarket en de Central Market gelopen. Maar nu door het groenten-, fruit- en eetgedeelte. Achter de Central Market is tevens een heel parkeerterrein omgebouwd tot een heleboel kleine restaurantjes met allerlei soorten vis die vers uit te kiezen is. Wij hebben dan al gezien waar en wat we de volgende dag zullen gaan eten!
Schuin tegenover het hotel zit aan een soort pleintje een hele leuke bar (het Rainforest Café) waar we nog wat gaan drinken. Teruggekomen in het hotel gaan we voor het slapengaan nog even clandestien internetten achter de computers in het Business Centre.

Dan nu écht Dag 36:
Deze dag belooft weer een regenachtige dag te gaan worden. Maar vooralsnog schijnt de zon nog. We slapen uit en gaan beneden in het restaurant ontbijten. Hier in dit goede hotel worden we getrakteerd op een lekker en uitgebreid ontbijtbuffet.
Hierna gaan we naar de 6e verdieping, naar het zwembad. Daar is nog 1 ligbed vrij en die nemen we dan ook gauw in beslag daar er maar 3 ligbedden langs de kant staan. We schuiven er nog een gewone stoel bij aan en we hebben ons plekje veiliggesteld. Het is verraderlijk bewolkt, maar het regent niet. Wel komen er later 3 vervelende Koreaanse jongens bij het zwembad die ook al in de ontbijtzaal veel lawaai maakten. Dit doen ze dus ook in het zwembad.
Ze gaan zwemmen, maar het is steenkoud water, dus als ze na veel geplons en gespetter eruit komen en ze zien mijn dodelijke blik, besluiten ze weg te gaan. Helaas kunnen we hierna niet lang van onze rust genieten, want het begint dan ineens te regenen. Als we onze spullen weer naar de kamer hebben gebracht gaan we eerst beneden in het restaurant nog een échte kop koffie en cappuccino drinken, zodat Viv nog even de tijd heeft om de filmpjes actief te maken op de Reismee-site!

Als dat uiteindelijk voor mekaar lijkt te zijn, gaan we de stad weer verkennen. Het hotel (Horizon Hotel) is zeer goed gelegen in het hartje van de stad. Vanaf het hotel is er ook een hele lange overdekte loopbrug die boven de drukke wegen loopt en langs de warenhuizen die je vanaf de brug ook in kunt lopen. Uiteindelijk eindigt de loopbrug bij de Central Market aan de waterkant van de haven met al zijn markten en eetstalletjes. Na lekker hier en daar te hebben rondgekeken besluiten we vroeg te gaan eten. Het wordt hier \'s avonds om 19 uur al pikkedonker, dus zorgen we dat we nog met daglicht bij het ontdekte eettentje zijn, rechts van de Central Market op het parkeerterrein. Dat daglicht hebben we nog nodig om de superverse grote garnalen te bekijken. Nu is dit toevallig mijn specialiteit op het gebied van lekker eten!

Na een leuke onderhandeling kom ik uit op het betalen van RM 10 (€ 2,50) per 100 gram. Deze SuperTigerKing Prawns zijn de grootste die ik ooit in mijn korte leven heb gezien! Er is er 1 die 300 gram weegt en de andere 3 wegen zo rond de 200/250 gram per stuk. Op verzoek maken ze die op de grill klaar met een soort boterachtige kaas en héél veel knoflook. Ze zagen er fantastisch uit toen ze werden opgediend, maar ze smaakten nog veel beter dan fantastisch en ik geef ze dan ook een dikke 10! Zelfs Viv ging helemaal uit haar dak. Maar gelukkig gaf ze mij wél de koppen om die lekker uit te slurpen!
Zo wordt een regenachtige dag in KK, toch nog een letterlijk \"heerlijke\" dag.
Als afsluiter van onze Maleisiëreis nemen we nog een biertje en een Corona bij het Rainforest Café en gaan daarna terug naar het hotel.

Dag 35 Vliegen van Sandakan naar Kota Kinabalu 12-1-13

Dag 35 Vliegen van Sandakan naar Kota Kinabalu 12-1-13

Voor vandaag hadden we besloten eerst eens lekker uit te slapen, uitgebreid te douchen en dan op ons gemak de spullen weer in te pakken. Hierna gaan we naar beneden om uit te checken.

Terwijl ik aan het uitchecken ben, gaat Viv even weer wat broodjes halen bij de Fat Cat. Ik ben net klaar met de checkout als Viv er alweer aankomt met heerlijk geurende verse broodjes. Dat kan je wel aan Viv overlaten! We nemen weer plaats aan een buitentafeltje bij Wrapped, bestellen weer heerlijke koffie en beginnen alvast aan de overheerlijke broodjes.

Ik bestel een taxi om naar de luchthaven gebracht te worden en weet hiervoor een prijs met de conciërge af te maken van RM 30 ipv RM 40 (gewoon leuk om te doen!). Om 12 uur vertrekken we met de Sheratonlimousine naar de luchthaven voor onze vlucht naar Kota Kinabalu. Onze vlucht vertrekt pas om 14:35 uur en we zijn hier dan ook duidelijk veel te vroeg.

Ik kom er na het inchecken van de bagage achter dat ik mijn Zwitserse zakmes nog aan mijn riem vast heb zitten. Viv boos en ik besluit deze snel diep in mijn rugzakje te stoppen. Deze gaat door de Xray-machine maar wordt niet gedetecteerd. Pfoehhh, dat ging net goed. Het vliegen met in- en uitstappen mee, duurt een dik uur. Het toestel ging de lucht in en 25 minuten later dalen we alweer en voor we er erg in hebben staan we alweer op de grond! Dat is wat anders dan 7 uur in de bus over allerlei bergwegen racen! En zoveel duurder is dat vliegen met Air Asia nou ook weer niet! Als je maar op tijd boekt.

Aangekomen op de luchthaven van KK, nemen we een taxi naar ons hotel. We checken in bij het Horizon Hotel en bekijken onze kamer.
Wauwww, we hebben een Space kamer. 1 Wand compleet beplakt met een grote foto van de Mount Kinabalu. Plasma TV aan de wand, badkamer met regendouche en net zo\'n lekker bed als in het Sheraton Hotel.

Dan gaan we natuurlijk de stad weer verkennen. We lopen langs eettentjes met heerlijk uitziende saté en hierna lopen we over de Central Market met allerlei visstalletjes. Vervolgens gaan we ook de Fillipino Market over. Dit om Viv haar reukvermogen nog even lekker op de proef te stellen, hahaha. Daarna strijken we eindelijk neer bij Toscani\'s om weer die heerlijke oesters te bestellen. Net als vorige week!

To be continued...

Dag 34 Sandakan en Sepilok 11-1-13

Dag 34 Sandakan en Sepilok 11-1-13

Opgestaan en het regent voor de afwisseling. Maar niet getreurd, wij gaan op zoek naar een taxi die ons naar Sepilok, het Orang Utan Rehabilitation Centre, zal brengen. Dit betekent dat er eerst weer onderhandeld moet worden. We hadden al een prijsafspraak gemaakt met een andere taxichauffeur, maar die liet het vanmorgen afweten. Waarschijnlijk zal de prijs die we bedongen hadden tóch te laag zijn geweest... Maar goed, een nieuwe kans om te onderhandelen en inmiddels wisten we hoe ver we konden gaan. Nieuwe taxi, met nieuwe chauffeur voor de vorige prijs gevonden, omdat het een slechte tijd voor de taxichauffeur is. Alsof wij in Nederland geen slechte tijden hebben!

Op stap dus met onze nieuwe chauffeur. We moeten om 10 uur in het park zijn om te zien hoe de Orang Utans uit de jungle komen, om het voer dat ze hier krijgen te verorberen. En ja hoor, 1 voor 1 komen ze het oerwoud uitgeslingerd naar de voederplek. 1 Aap hield zich al voor 10 uur een beetje op de achtergrond om de boel in de gaten te houden. Wat een spectaculair gebeuren! Nadat ze gegeten en gedronken hebben slingeren ze weer de jungle in en begint het op dat moment ook spectaculair te regenen. Omdat hier verder niets meer te doen is, gaan wij ook weer heel snel terug naar onze taxi!

De chauffeur brengt ons netjes terug naar ons hotel in Sandakan. Dit tripje kostte ons RM 70 voor de taxi, RM 60 totaal aan entree voor 2 personen en RM 10 voor het gebruik van de camera = RM 140 (€ 35,-). Dit voor de geïnteresseerden, die ook eventueel eea van plan zijn.

Teruggekomen in Sandakan gaan we verse broodjes kopen bij \"Fat Cat Cakehouse\". Dit is ons ontbijt en dat gaan wij nuttigen onder het genot van een échte bak koffie in \"Wrapped\", de koffiebar beneden bij het Sheraton Hotel.
We blijven hier nog een lekkere tijd zitten schrijven, lezen en ouwehoeren met wat andere Nederlanders. En warempel, na verloop van tijd breekt het zonnetje door en wordt het nog mooi weer.
Dát is het moment dat wij snel met de lift naar de 13e verdieping gaan om lekker aan het zwembad te gaan liggen, lezen en te genieten.
Als uiteindelijk het weer betrekt en we weer wat druppels voelen is het al bijna 18:00 uur. Tijd om ons klaar te gaan maken voor het diner.

Buitengekomen gaan we weer een taxi regelen die ons voor RM 10 naar het Old English Tea House boven op de heuvel brengt. Hier sluiten we de dag af met een lekker drankje en een heerlijke maaltijd. Nou ja, die van Viv was heerlijk, maar van mij (Oxford Beef Stew) heel wat minder. Helaas zat het vlees vol met pezen. Na de maaltijd een taxi laten regelen om ons weer terug naar het hotel te brengen.
Kortom een geslaagde dag, ondanks dat het weer ons af en toe tegenzit. Van de paar uurtjes zon heb ik tóch een verbrande kop opgelopen!

Wordt vervolgd...

Dag 33 Reizen van Kundasang, Kinabalu NP naar Sandakan 10-1-13

Dag 33 Reizen van Kundasang, Kinabalu NP naar Sandakan 10-1-13

Vanmorgen weer vroeg wakker geworden doordat we weer (gisterenmorgen ook al!) allerlei onrustige voetstappen op de houten vloer boven ons hoorden. We hebben allebei de hele nacht slecht geslapen en ijskoude voeten gehad.
Toen ook maar meteen rustig opgestaan en naar buiten gekeken. Wolkjes en af en toe heldere lucht. Dát betekent een prachtig uitzicht op de Mount Kinabalu met de glinsteringen van de opkomende zon!
Snel douchen en aankleden en ja hoor, een perfect uitzicht zodat we mooie foto\'s van de berg kunnen maken.

Hierna ontbijten en uitchecken. Tot onze verwondering krijgen we in het restaurant een fatsoenlijk ontbijt dat we nu ineens vanaf de kaart kunnen bestellen. Na het ontbijt lopen we met onze bagage de berg af naar de hoofdweg om ons daar alvast te installeren voor de komst van de bus naar Sandakan. We staan er al om 8:30 uur. En het wachten begint. Volgens alle info zou de bus ergens tussen 9 en 10 uur langs moeten komen.
Maar wat zien wij?

De bus! Ongelofelijk! Om 8:45 uur staat ineens de bus al voor onze neus. Bagage erin, instappen en dan gaat de bergrace beginnen! Wij moeten RM 43 pp betalen en de rit gaat ongeveer 5 uur duren. Al snel begrijpen wij waarom de bus zo vroeg was. Het gaat bergop, bergaf en weer bergop, bergaf met de nodige bochten en dit allemaal met een bloedsnelheid. Er zitten maar 3 andere blanken in de volle bus met Maleise mensen. Naast ons aan de rechterkant zitten wat moeders met kleine kinderen. Al vrij snel worden de gevulde kotszakjes aan mijn stoel gehangen en begrijpen wij ook waarom er bij het instappen al zo\'n vreemde lucht in de bus hing.... Viv zei al direct dat het stonk. Bij de eerstvolgende stop, 2,5 uur later, lazer ik meteen die vieze zakjes naar buiten. Iedereen zal begrijpen dat we vreselijk blij zijn als we in Sandakan aankomen.
Ik heb al enige jaren problemen met mijn reukvermogen, maar Viv is net een herdershond op snuffelgebied, dus die heeft een waardeloze lange lange rit voor de boeg.

We maken dus 1 tussenstop van een half uur, maar wij besluiten, met voorbedachten rade, niets te eten. De locals eten er lustig op los, de kindertjes krijgen bapao\'s door mama naar binnen geduwd en dus wordt het 2e deel van de rit nog véél gezelliger....

Aangekomen op het busstation van Sandakan, wat net buiten de stad ligt, nemen we een taxi. Het hotel ligt hier toch nog 20 minuten rijden vandaan en de rit kost RM 15 (€ 3,75). Omstreeks 13:45 uur arriveren we bij ons hotel, welke schitterend gelegen is. Zoals gebruikelijk is voor een 5-sterren hotel (Four Points by Sheraton), worden wij met alle bijbehorende egards ontvangen en krijgen we een kamer op de 22e verdieping met zeezicht. De kamer, het bed en de douche zijn top! En dat voor een promoprijsje van € 45,- per nacht! Alles is mooi en goed, maar duur en we besluiten om buiten aan de boulevard wat te gaan eten.

Na het eten terug naar het hotel, eerst nog even genieten aan en in het prachtige zwembad op de 13e verdieping. Hier kijk je vanaf de zwembadrand uit over de boulevard en de haven van Sandakan en de voor de kust gelegen eilanden. Daarna lekker douchen en vroeg naar bed om de volgende dag weer helemaal bijgekomen, het volgende avontuur aan te gaan!

To be continued...