Dag 32 Kundasang, Kinabalu National Park 9-1-13

Dag 32 Kundasang, Kinabalu National Park 9-1-13

Vanmorgen om 7 uur opgestaan en naar buiten gestapt op ons balkon. We bevinden ons op 200m hoogte vanaf de hoofdweg gezien. Ik zie voor mij de Gunung (Mount) Kinabalu, het is koud en zoals we inmiddels gewend zijn, regent het! Gauw een foto gemaakt en hierna vlug weer terug in bed gekropen om een half uur later toch maar een lekkere warme douche te nemen. Om 8 uur heb ik Viv na veel klieren ook zover gekregen dat ze eruit komt en naar de berg gaat kijken. Om vervolgens voor 3 kwartier onder een gloeiend hete douche te verdwijnen!

Kant en klaar gaan we ontbijten in het restaurant naast de receptie. Het is een zeer armzalig ontbijtje en ze kijken zeer vreemd en boos als ik vraag om 2 gebakken eieren. Maar uiteindelijk komen er twee eitjes tevoorschijn en hebben wij toch nog beleg voor onze geroosterde boterhammen! Warm eten is er wél, alhoewel in zeer geringe mate.

Wat gaan we vandaag doen?
1. De Gunung Kinabalu beklimmen!
Antw: Nee, dat gaan we in 1 dag met onze geweldige lichaamsconditie niet redden...
2. Naar de Poring Hotsprings!
Antw: Nee, te ver weg om te regelen
3. Relaxen, het stadje verkennen en ons verdiepen in de reis naar Sandakan voor morgen!

We besluiten voor de laatste optie te gaan en gaan na het ontbijt direct naar de naastgelegen receptie om navraag te doen. We krijgen een lijstje met de dienstregelingen van de busbedrijven die hier dagelijks voorbij rijden in de richting van Sandakan. Tevens vragen we een plattegrond van de directe omgeving. Die krijgen we en het stadje blijkt uit 1 grote, en enkele aangrenzende straatjes te bestaan.
Dat hebben we al vrij snel bekeken en op de weg terug naar het resort drinken we nog een bakkie \'kopi\' bij de Homestay aan de voet van de entree van ons resort. Daar besluiten we dat we vandaag een rustdag gaan houden, want morgen wordt vast weer een vermoeiende dag vanwege de doorreis naar Sandakan. De busrit hebben we inmiddels door de receptionist telefonisch laten bespreken, zodat we morgenochtend omstreeks 9 uur beneden bij het Resort langs de hoofdweg opgepikt zullen worden.

Uiteindelijk teruggekomen in de kamer, blijkt deze niet schoongemaakt te zijn! Dat wordt weer een nieuwe opdracht. Viv zegt: \"Ga nou niet op hoge poten naar de receptie, maar bel ze gewoon even op!\" Dus ik gebeld en gezegd dat ze de kamer moesten schoonmaken, bed opdekken en het balkon schrobben. Moeilijk, als antwoord, ze hadden een feestje! Niets mee te maken. Gewoon schoonmaken! Met gezonde tegenzin stond er toch al binnen 3 minuten iemand voor de deur. Het begon ook nog eens te regenen en direct zakte mijn humeur naar 20 graden. Ik heb dan ook maar een dikke trui aangetrokken.

Vervolgens zijn we maar gaan kijken bij het restaurant. Er zou zich een bar/winkel met terras onder de receptie en het restaurant bevinden. Wij daar een kijkje nemen, en ja hoor, er blijkt een leuk terras met een winkeltje en een afgesloten Karaoke Bar te zitten. Bij het winkeltje wat chips en ice coffee gekocht en een biertje besteld. \"Ja\" zeiden ze \"dat hebben we wel, maar dat is warm. Voor een koud biertje moet u in het restaurant zijn!\" Waarop ik meteen de trap weer opgeklommen ben naar het restaurant. Daar zeiden ze dat ik weer terug moest naar het winkeltje en daar 2 warme biertjes moest halen. Dan konden zij die weer omruilen voor 2 koude exemplaren. Ik weer terug naar beneden om 2 warme biertjes te kopen en deze vervolgens weer naar boven te brengen. In het restaurant pakten ze de warme blikjes aan en gingen daarmee weer naar beneden om deze in de Karaoke Bar uiteindelijk om te ruilen. Begrijpen jullie het nog? Wij zijn het spoor een beetje bijster en de trek in een biertje vergaat je ook op zo\'n moment en ik besloot dan ook dat ik hier geen nieuw biertje meer ging bestellen!
(Viv: Was ook eigenlijk wel een stunt geweest als ie aan het eind had gezegd, \"Nee, laat toch maar zitten....\"

Maar dat hadden zij waarschijnlijk ook allang bedacht, daarom moest het natuurlijk eerst betaald worden!)

Dag 31 Reizen van Brunei naar Kundasang, Kinabalu NP 8-1-13

Dag 31 Reizen van Brunei naar Kundasang, Kinabalu NP 8-1-13

Om 6 uur loopt de wekker af en stap ik uit bed. Viv is een \'beetje\' sikkeneurig, want ze heeft veel te weinig slaap gehad. Het is 6:45 uur als we uiteindelijk beneden gaan uitchecken en nog even snel gaan ontbijten. Om 7:10 uur komt eindelijk de taxi voorrijden en brengt ons naar de busterminal. Hier staat onze bus naar KK inmiddels gereed en tourguide Danny komt op zijn krokodillenslippers naar ons toe en heeft hele verhalen over Nederland. Hij is verbonden aan de busmaatschappij en had gehoopt ons Brunei te kunnen laten zien. Helaas voor hem was er aan ons geen geld te verdienen, want wij regelen alles graag zelf.

Om 8 uur gaat de bus rijden en wij zitten voorin. Het is de bedoeling dat wij omstreeks 16 uur aankomen in KK. De route was vanaf BSB eerst ongeveer 1 uur rijden in zuidelijke richting tot de grens met Sarawak, Maleisië. Dus eerst een stop om ons uit te klaren voor Brunei. Dan de bus weer in en 500m verderop er weer uit om toegang te krijgen tot Maleisië. Na ongeveer weer een uur rijden door het prachtige landschap van Sarawak komen we weer bij een grenskantoor waar we de bus weer uit moeten om uit te klaren voor Maleisië. Dan de bus weer in en met de bus op een pontje de rivier over om 200m verder weer uit te stappen en weer toegang te krijgen tot het volgende deel van Brunei. Als we weer instappen en verder rijden valt ons op dat de omgeving hier weer zeer geciviliseerd eruit ziet. Keurige wegen en mooie huizen langs de weg.
Na ongeveer een half uur/3 kwartier rijden komen we weer bij een grenspost aan en moeten we weer uitstappen om ons definitief uit te laten klaren voor Brunei. En de bus weer in om even later weer Sarawak, Maleisië te betreden. Hoplakee, daar is dan stempel nummer 6 alweer! Dan na ongeveer weer een uur/anderhalf uur rijden komen we bij nóg een grenspost en blijkt dat we een stempel bij het eerste hokje moeten halen omdat we Sarawak verlaten en 20m verderop weer een stempel moeten halen omdat we Sabah betreden! Pfff, we hebben het nu wel gehad met die stempels! Zo komt een nieuw paspoort wel lekker snel vol!

Even later stoppen we voor een lunch in Lawas en om 12:45 uur gaan we weer verder op pad naar KK. Doordat er onderweg zeer regelmatig gestopt wordt om allerlei locals in- en weer uit te laten stappen, komen we pas tegen 16:30 uur aan bij het busstation in KK. We zijn hiervandaan met onze bepakking doorgelopen naar de taxistandplaats een straat verder. Als we daar aankomen om 16:35 uur blijkt de laatste shared taxi net 5 minuten daarvoor vertrokken te zijn. En nu wil men de hoofdprijs natuurlijk.

Maar wij geven niet zomaar op en wachten nog even. We kunnen altijd nog een taxi nemen naar het Inanam busstation om daarvandaan met de bus van 18 uur naar Kundasang te reizen. Maar gelukkig blijkt het wachten te werken. Er komt een jong stel aangelopen dat ook naar het National Park gebracht wil worden. De taximannen proberen deze jongelui natuurlijk ook eerst te strikken voor de hoofdprijs van RM 120,-, maar ik ga mij ermee bemoeien en na wat onderhandelingswerk geregeld dat we per persoon RM 30,- betalen en dat maakt samen toch ook 120! Eind goed, al goed en we vertrekken uiteindelijk om 17 uur al vanuit KK.

Om 19:15 uur bereiken we eindelijk het Kinabalu Pine Resort in Kundasang. We checken in en bekijken ons verblijf nadat we een erg steil weggetje omhoog moesten lopen. We zijn allebei helemaal kapot van deze reisdag. Dit is toch wel de meest zware dag geweest tot nu toe. We lopen het steile weggetje weer naar beneden, eten nog wat in het restaurant. Inmiddels is het ook hier weer gaan stortregenen, dus we charteren nog een paraplu om het steile pad weer op te klimmen naar de kamer/chalet. Hier nog even schrijven en internetten (werkt eindelijk redelijk naar behoren!) en dan total loss het bed in!

Wordt vervolgd.....

Dag 30 Brunei, Bandar Seri Begawan 7-1-13

Dag 30 Brunei, Bandar Seri Begawan 7-1-13

Deze dag beginnen we met het ontbijt in het restaurant wat naast het hotel is gelegen. Hiertussen in ligt het zwembad en boven het restaurant zit de fitnessruimte.
Het ontbijt is uitstekend en bij de koffie gaan we onze verhalen nog even op internet zetten. Het plan is om daarna het \"downtown\"-gedeelte van de stad te gaan verkennen.

Als eerste gaan we naar de Waterfront, waarvandaan je een geweldig zicht hebt op Kampung Ayer. Dit zijn 28 dorpjes gebouwd op palen in de rivier en wordt bewoond door zo\'n 30.000 inwoners! Dan willen wij graag nog het Royal Palace en de neusapen zien.
We hebben er voor gekozen om ons lekker relaxed voor B$ 10,- (€ 6,50) met de taxi daarheen te laten brengen.

Zoals beschreven in de Lonely Planet worden we vanuit het niets ineens aangesproken door bootmensen die ons het bovengenoemde programma aanbieden. Dan wordt het onderhandelen dus! Nu vind ik dit toevallig heel erg leuk en de mensen hier ook. Dus we gaan ervoor!
Van een vraagprijs van B$ 50,- zakken we naar de uiteindelijke prijs van B$ 30,- en gaan we varen. Leuke tocht en we zien een heleboel. Het is het geld dubbel en dwars waard. Viv wist niet dat hier neusapen zaten. Nou geloof me of niet, we hebben er hier langs de rivier wel tientallen gezien! Bij terugkomst vanaf de rivier zijn we nog tussen alle paalwoningen en grote scholen op palen door gevaren. Ongelofelijk om te zien. Een gedeelte met allerlei krotten op die palen, maar ook een heel nieuw dorp. Zo\'n nieuwe woning hier kost zo\'n B$ 90.000,-. Dit is vergelijkbaar met een goede € 56.000,-.

Na terugkomst met de boot gaan we de mooiste moskee hier bezoeken. Hier was geen reet aan. De buitenkant was prachtig, maar binnen mochten we alleen op het tapijt bij de deur in de buurt komen. En in de Lonely Planet stond dat we ook met de lift in de minaret omhoog zouden kunnen voor een prachtig uitzicht over de stad. Nou, de bewakers hadden geen zin om ons daar in te laten gaan. Helaas! Wij waren hier jammer genoeg weer heel snel uitgekeken.

Na een lekkere lunch bij Big Papa\'s in een achterafstraatje zijn we gepland op zoek gegaan naar een taxichauffeur/ronselaar die ons naar het Empire Hotel gaat brengen. Dit hotel behoort tot 1 van de duurste hotels ter wereld en heeft 1,1 miljard US$ gekost om te bouwen. Dit in vergelijking nemend met de Petronas Towers in KL die 1,9 miljard US$ hebben gekost (volgens Lonely Planet), moet dit wel een heel bijzonder hotel zijn!

We weten inmiddels wat een taxi daarheen ongeveer moet kosten. Het hotel ligt ongeveer 20 km buiten de stad en de prijzen variëren voor een retourrit van B$ 50,- tot B$ 100,-. We vinden algauw een slachtoffer die ons aanspreekt nabij het busstation aan Jalan Cator. En ik krijg het voor mekaar voor de prijs van B$ 25,-.
Ik ruk hierop de deur open van de Lexus SUV waar de jongeman zojuist tegenaan geleund stond. \"Nee!\", roept Viv, \"het is deze Suzuki!\" Hij is gelukkig ruim vanbinnen met Winnie de Poeh-zonneschermpjes. Duidelijk een privé auto!
Maar goed, geen probleem voor ons en wij gaan op weg naar het Empire Hotel en Country Club. Wij stappen uit en doen net of wij daar te gast zijn. Is helemaal niet zo gek natuurlijk, want onze tante Beatrix gaat hier over 2 weken ook logeren. Na informeren wat de kosten zijn voor een kamer blijkt de goedkoopste p.n. B$ 400,- (€ 250,- valt voor ons nog wel mee, maar voor onze chauffeur is dit een maandsalaris!) en de duurste kamer B$ 16.600 (€ 10.500,-) p.n. te kosten. Kijk maar even op de website! Geweldig gaaf kamertje, die laatste. Nadat we in 3 kwartier het hotel helemaal rond zijn gelopen en tot de conclusie zijn gekomen dat het idd prachtig en de moeite van een bezoekje waard is geweest, zijn we weer in onze Suzuki-limousine gestapt en hebben we ons bij het winkelcentrum vlakbij ons hotel af laten zetten.
Hier zijn we op zoek gegaan naar een leuke tent om lekker te gaan eten, maar uiteindelijk belanden wij in het restaurant wat naast ons hotel ligt. Het Palm Garden Café. Hier nemen we lekkere nachos en een vanille frappucino en bekijken we de menukaart. Het ziet er allemaal best goed uit en besluiten hier later wat te gaan eten.

Even denken we er nog aan om lekker te gaan zwemmen, maar het zwembad zit vol met jongens en meiden van tussen de 18 en 20 jaar, volop gekleed in t-shirts en een soort van burkini\'s. Niets voor ons om tussen dat naar elkaar schreeuwende volk lekker baantjes te gaan zwemmen.

Bij het restaurant vraag ik of ze ook bier verkopen. \"Nee\", zeggen ze, \"maar in het hotel op de 3e verdieping wel, en het is nu Happy Hour!\" OK, ik de lift in en druk op de 3. Géén beweging in de lift te krijgen. Dus naar de receptie en gevraagd hoe ik bij de bar op de 3e kan komen om daar een kijkje te nemen. Zegt de receptioniste: \"Dat is alleen voor speciale leden en hotelgasten!\" \"Ja maar, ik ben hotelgast!?\" \"O, gaat u maar in de lift, dan stuur ik u naar boven!\" Zo gezegd, zo gedaan en ik vlieg ineens met de lift naar boven.
Ik stap op de derde uit de lift en ik bevind mij in een schamel verlichte bar die een uitstraling heeft van een of andere hoerentent! \"Ik wil graag een biertje kopen\" zeg ik. \"Dat kan, maar dan wel 5 tegelijk!\" wordt mij geantwoord. \"Maar ik wil er maar 1?\" \"Nee\" zegt men \"het is 5 of niets!\" Nou dan wordt het dus niets!

Ik ga weer naar het restaurant beneden, naar Viv die braaf van een ijsje zit te genieten. Intussen heb ik 2 biertjes van de kamer opgehaald. Zegt Viv: \"Heb je er voor mij ook 1 meegenomen?\" De bediende bracht ons 2 glazen met ijs en ik kan weer naar boven voor nog een Tiger! Want wat zijn 2 biertjes in 38 graden, wat aanvoelt als 48 graden....?

We besluiten om ondanks de mindere recensies van Agoda, toch maar lekker wat in dat restaurant te bestellen. Voor B$ 8,- pp een enorm bord met Nasi Goreng Speciaal, krokante kip, verse garnalen en groenten. Nog nooit zo ontzettend lekkere Nasi Goreng gegeten! Als toetje nog een heerlijke ijssorbet en dan vroeg naar bed, want morgen wordt een heeeeele lange zware reisdag!

Wordt vervolgd...

Dag 29 Reizen van Kota Kinabalu naar Brunei 6-1-13

Dag 29 Reizen van Kota Kinabalu naar Brunei 6-1-13

Om 6 uur al opgestaan, ingepakt en ons ontbijtje op de kamer genuttigd. Innig afscheid genomen van Shoarma en intussen stond de taxi al voor de deur. Instappen en wegwezen. Onderweg nog wat geld gepind omdat we niet weten of dat we wat tegenkomen als we over 3 dagen op weg gaan naar het Kinabalu National Park.

Aangekomen bij de Jesselton Point Ferry Terminal kunnen we, nadat ik eerst nog mijn paspoort bij de ticketcounter heb laten zien, doorlopen en gaat het instappen erg vlotjes. Het is weer zo\'n snelle speedboat voor 250 passagiers. Na drie uurtjes varen zullen we in Labuan aankomen. De boot is vanbinnen een beetje uitgeleefd. Kapotte stoelen en een televisie met geluid maar zonder beeld. Er is een 1e en 2e klas. Ik zie het verschil niet.

Bij aankomst in Labuan gaan we op zoek naar een hotel om een lekker schoon toilet te vinden. Dat vonden wij in het Aifa Hotel en hier hebben we dan ook nog een ijskoffie gedronken. Het eiland Labuan is Taxfree en zit daardoor vol met allerlei winkeltjes met drank, sigaretten en parfums. Een drukte van jewelste. Mensen in ons vorige resort hadden mij verteld dat als we in Labuan waren, dat we daar dan absoluut bier moesten kopen, daar dit in Brunei onbetaalbaar of zelfs niet te krijgen zou zijn. 8 Blikjes bier gekocht. Dat moet voor ons 2-en voldoende zijn voor de komende dagen.

Teruggekomen bij de Ferry in de lange rij gaan staan. Toen we eindelijk aan de beurt waren om de tickets af te laten scheuren, bleek dat we hier bij de ticketcounter eerst onze eerdere tickets voor 5 RM pp moesten om laten zetten voor een ticket naar Brunei. Ik vlug daarheen gegaan met onze beide paspoorten op zak. Dat bleek een goeie zet te zijn, want men vroeg daar idd om de paspoorten. Hierna gauw weer terug naar Viv en de bagage door de X-raymachine gestuurd. Toen door naar de lange rijen bij de Douane voor een uitreisstempeltje en voor een scanfoto van onze beide wijsvingerafdrukken.

Tijdens de eerste boottocht vanaf KK was het niet zo druk en zaten we lekker ruim, maar de volgende tocht zit de boot afgeladen vol. We gaan aan boord en vinden achterin het benedendek nog een plekje. De ramen zitten boven hoofdhoogte en nu hebben we TV met beeld en ontzettend veel kabaal afkomstig van een of ander showworstel-programma. Viv kan het helemaal niet hebben en zet dan ook vliegensvlug haar koptelefoon met muziek op.
De rest van de reis zal ik iedereen besparen en we zijn dan ook blij dat we aanleggen in Muara, Brunei.
Bij de douane moeten we weer onze paspoorten laten afstempelen en de bagage wéér laten checken door een X-raymachine. Een douanebeambte komt hierna op ons af en vraagt wat we bij ons hebben. \"Liquor?!\" \"Nee\" zeggen wij \"alleen wat bier!\" \"Dat moet u aangeven op een geel formulier!\" Nou Viv, er is weer werk aan de winkel. Viv is van het invullen van de papierwinkel.

Intussen wordt er nogmaals gecontroleerd of we écht maar 8 biertjes bij ons hebben en wordt ons meegedeeld dat je maximaal maar 12 blikjes bier pp mag meenemen het land in. En beperkt sigaretten en sterke drank. In de tussentijd is het gehele gebouw leeg en verlaten.
Buiten gekomen is alles leeg. Geen bus of taxi te bekennen. We gaan eerst maar even geld wisselen. Er staat wel \"closed\" op het raam van het wisselkantoortje, maar toch zitten er 2 mensen. Ze blijken wel gewoon open te zijn en geld wisselen is dus gelukt!

Officieel stond er op ons programma dat wij een taxi moesten nemen naar het busstation in Muara (B$ 5,-) en hiervandaan de bus naar de stad (B$ 1,-) en daar weer een taxi naar het hotel (B$ 10,-). Komen wij op een totaal van B$ 16,-.
Op de parkeerplaats zitten 2 mannetjes, en ja hoor: \"Taxi!\" wordt er geroepen! Dit zijn duidelijk illegale chauffeurs. \"How much?\" vraag ik. B$ 35,- krijgen we als antwoord. \"Nee\" zeg ik, en start met de onderhandeling. Veel gelach en slap gelul later komen we uit op B$ 15,- en beloof ik een liedje te zingen als ie ons meeneemt. Op het moment dat ik begin te zingen zegt en wijst ie (met z\'n duim, zoals ze hier in deze landen allemaal iemand de weg wijzen!): \"OK, go there, I bring you!\" Fijn! Dat is geregeld en komen we na weer ongeveer een half uur aan bij een mooi hotel dat wordt verbouwd. We zijn moe, maar na een verfrissende douche gaan we op pad om de stad te verkennen. Op vragen als \"waar is de binnenstad?\" en \"waar is de bushalte?\" krijgen we geen duidelijk antwoord. Maar dit is niet vreemd, als je het navolgende leest.
Voorbijgangers gaan wij vragen om informatie, maar niemand spreekt hier fatsoenlijk Engels, of weet iets te vertellen over transport en waar de binnenstad is. We stappen in een bus die toevallig aan komt rijden.
We vragen of die bus naar de Nightmarket gaat. \"Yes!\" is het antwoord. En we rijden richting Kampong Gadong. Ook bevinden zich daar 2 hele grote Malls (warenhuizen). Na wat rondgekeken te hebben vinden we een mooi, modern en gezellig uitziend restaurant met heerlijke vruchtendrankjes en lekker eten en zijn we B$ 20,- kwijt en hiermee hebben we nu nog B$ 13,- over. We moeten dan nog wel weer proberen terug te komen in ons hotel, want de bussen in Brunei rijden maar tot 18:30 uur en hierna is er dus geen busvervoer meer en moet je met de taxi of te voet.

In het warenhuis waar we ons op dat moment bevinden is ook een groot luxe 5-sterrenhotel (Rizqun) en vragen we of zij voor ons een taxi kunnen bestellen en wat dat gaat kosten. Standaardprijs hier in de stad is B$ 10,-. Dus dat is duidelijk. We zijn dus vandaag aan Ferry->hotel taxi, eten en taxi ->hotel B$ 50,- kwijt. Brunei is, zoals we weten, duur. Vooral als je de prijzen van Maleisië gewend bent. De portier van het hotel die onze taxi heeft besteld, vertelt ons wat de Sultan van Brunei heeft verordend en hier wordt absoluut naar geluisterd.
Er mag niet gerookt worden op openbare plaatsen en op straat. Dit geldt ook voor alcoholische dranken. Mocht de politie dit zien, dan krijg je een boete van B$ 150,-! Tevens mogen ook de niet-moslims geen drank het land invoeren. Het valt ons dan ook op dat zelfs in de warenhuizen en restaurants geen bier of sigaretten te koop zijn. Wel mag men in bepaalde restaurants roken.
De Sultan van Brunei bepaalt hier alle regels en wetten en het lijkt me dan ook moeilijk om hier te leven. Ik ga wat mensen vragen hoe het leven hier is.
1. Hoe is het leven in Brunei zonder Rock \'n Roll?
2. Hoe komt het dat je in Brunei minder vrouwen met hoofddoeken ziet, terwijl toch 70% van de bevolking islamitisch is?
3. Hoe vind je de beperkingen van alcohol en roken?

De taxichauffeuse heeft ons keurig bij ons hotel afgezet en belooft ons dinsdagmorgen om 7 uur op te halen en naar het busstation aan Jalan Cator te brengen.

To be continued...

Dag 28 Kota Kinabalu 5-1-13

Dag 28 Kota Kinabalu 5-1-13

Viv voelt zich vandaag alweer bijna helemaal de oude en we gaan ons vandaag voorbereiden op nog een week met veel reizen erin. Vandaag gaat het om de komende 3, 4 dagen. De route waar we ons in gaan verdiepen: van KK naar Brunei met de boot en van Brunei naar Kundasang (= Kinabalu NP, Mount Kinabalu) via KK!

Opgestaan en weer even naar buiten gekeken. WAT!!?? De zon schijnt en het ziet er allemaal mooi uit. Dus opstaan, douchen, aankleden en naar het ontbijt voor een heerlijk gebakken eitje op een geroosterd boterhammetje. Na het ontbijt navraag gedaan bij de receptie of zij ons konden adviseren mbt onze reis naar Brunei voor morgen. Nou dat konden zij wel! Maar niet heus! Ze vertelden ons dat wij daar en daar moesten zijn, etc, etc, etc! Maar daar klopte geen hout van! En zo gingen wij dus op onderzoek uit.

Eerst met het locale busje naar het KK busstation voor € 0,75 pp. We besloten als eerste naar de Jesselton Point Ferry te gaan om tickets te kopen voor de boot naar Brunei morgenochtend. Dat wil dus zeggen, eerst vanaf KK om 8 uur de boot naar Pulau Labuan. Daar moeten we om 13:30 uur de boot nemen naar Muara, Brunei. Daar moeten we weer een taxi nemen naar het busstation voor de reis naar BSB (Bandar Seri Begawan).

Enfin, de mensen van ons hotel vertelden ons dat wij naar de Inanam busterminal moesten gaan (wij willen nl met de bus teruggaan vanuit Brunei) om daar bustickets te regelen. Maar daar eenmaal aangekomen kregen we te horen dat wij deze tickets bij een ander busstation in het centrum van KK moesten kopen. Grrr, net met moeite (veel geloop en gezoek) vervoer (taxi) kunnen regelen naar het Inanam busstation voor RM 15,- na eerst zeer hevig onderhandelingswerk, en dan blijk je verdomme op de verkeerde plek te staan!
Maar goed, wij hebben daarvandaan een locale bus teruggenomen, die in vergelijking met de taxi geen drol kost (1 RM pp) en omdat wij niet wisten waar we moesten uitstappen eindigden we weer bij het eerste busstation. Hier weer een bus genomen naar het city centre voor 0,50 RM en uiteindelijk waren we bij het juiste busstation aangeland. Blijkt naast het Horizon Hotel te liggen, waar wij volgende week nog 2 nachten zullen verblijven! Had een heleboel tijd en moeite gescheeld als we daar nu ook al hadden gezeten!
OK, we waren dus bij het juiste busstation aangeland en kregen te horen dat de bus dinsdag om 8 uur vertrekt, de reis duurt ook ongeveer 8 uur naar KK en daarin gaan we de grens over en krijgen we 8 stempels in het paspoort. Tevens moeten we met de bus op de ferry naar de overzijde van de rivier en dan verder op weg naar KK. Daarvandaan gaan we met de gezamenlijke taxi voor € 5,- pp naar Kundasang in het Kinabalu NP, zo\'n 100 km het binnenland in.

Zo zijn we nu helemaal op de hoogte en hebben we de ferry naar Brunei geboekt, ondanks dat ik mijn paspoort was vergeten. Dit mag ik morgenochtend nog komen laten zien.

Als we volgende week vanuit Sandakan terugvliegen naar KK zullen we nog 2 nachten verblijven in het eerder genoemde Horizon Hotel. Dus we gaan dit ook meteen maar even vanbinnen bekijken en checken of we al in het systeem vermeld staan. Alles blijkt keurig in orde te zijn.
Moe, voldaan en gerustgesteld gaan we nog in de haven bij de visafslag een visje kopen (een kleine tonijn van 3,5 kilo!) voor 20 RM! (€ 5,-)
Viv vraagt wat hier de bedoeling van is. Ik antwoord: \"O, ik ga bij ons Resort aan de kok vragen of zij deze voor ons willen grillen!\" Viv: \"Ahaaa! Ik had al zo\'n flauw vermoeden!\"

Viv heeft honger en stelt voor iets te gaan eten en drinken bij zo\'n tentje aan het water hier in KK. We hebben iets leuks gevonden en strijken neer. We bestellen allebei een ijskoffie en Viv neemt ook Crinkle Fries (gewoon een patatje). Na de kaart te hebben bekeken zegt ze: \"Je kunt hier ook oesters bestellen!\" Zo gezegd, zo gedaan. Ik bestel een portie oesters (6 stuks) met kaas, pesto en knoflook.
Onze bestelling wordt gebracht en Viv begint langzaam haar patatjes op te peuzelen als mijn oesters uiteindelijk op tafel verschijnen. \"Zoooo\" zegt Viv \"dat ziet er lekker uit!\"
Ohohoh Vivje, volgens jouw moeder lustte je nooit vis en al helemaal niet die slijmerige oesters! Zegt Viv: \"Laat mij er dan maar eens eentje proeven?!\" En dat deed ik natuurlijk. Had ik dat maar nooit gedaan!!!! Ze wil er nog 1!
Gauw eet ik de rest op, want anders ben ik ze allemaal kwijt! \"Oh\" zegt Viv, \"gelukkig zijn we volgende week weer hier, dan bestel ik ze zelf ook!\"
Ohohoh schoonmoeders, ik dacht dat ze geen vis lustte, maar nu eet ze zelfs oesters!

Hierna gaan we met onze tonijn terug naar het Resort met het locale busje. Aangekomen ga ik eerst de koks vragen om een lekkere tonijnsteak te bereiden op de grill met wat patatjes erbij. Allemaal geen probleem en zij geven aan dat het eten om 19:00 uur klaar is.

Ik ben eerst nog even op de kamer rond gaan lopen met spray tegen de mieren, muggen en tijgers. Het hielp alleen tegen de tijgers, want die hebben we hier niet gezien!

\'s Avonds om 19 uur krijgen we ons diner met de tonijn en patat en van de keuken nog 2 salades met de complimenten van het hotel. Dit omdat zij de rest van de tonijn mochten houden. Het bleek een heerlijk afscheidsdiner te zijn.

Hierna hebben we aan de bar nog gezellig onder het genot van een bakje koffie gebabbeld met de hoteleigenaar. Deze is afkomstig uit Australië en is getrouwd met een wat jongere (34 jaar leeftijdsverschil, daar verbleekt ons verschil in leeftijd bij!) Maleise vrouw. Aardige mensen en natuurlijk verteld dat zij een prachtig resort hebben met de 2 zwembaden en een golfbaan van 1 heuveltje met 1 putje. Dit geheel heeft een grootte van ca 25 meter.
Het strand is net een vuilnisbelt en het zeewater zit vol met kwallen. Volgens hem is daar niets aan te doen. Hadden we dit vantevoren geweten, dan hadden we een hotel in KK genomen. Maar ondanks bovenstaande hebben we toch 2 leuke dagen hier gehad. Als leuke geste ter afsluiting komen ze ons, geheel onverwacht, door de stromende regen nog een ontbijt brengen, omdat wij morgenochtend om 7 uur al vertrekken. Goeie actie van dit hotel!

Dag 27 Kota Kinabalu 4-1-13

Dag 27 Kota Kinabalu 4-1-13

Om 7 uur word ik wakker en kijk uit het raam. Het is al licht en het regent pijpenstelen!!! Tijdens onze vakantie regent het nu toch wel heel erg veel!

Jeetje, wat zie ik nou tóch? Onze overbuurman, Jan Kuik, moet hier ook in het Resort zitten, want we kijken tegen een hele berg bootjes aan!! En daar tussendoor loopt een schaap. Het arme beest krijgt van Viv al direct de naam \"Shoarma\". Viv is een beetje ziek, heeft last van spierpijnen, koorts, verkoudheid en migraine en blijft dan ook nog even met de deken over haar hoofd in bed liggen. (Ohohoh, die airco\'s hier ook!) Daarom gaan we er vandaag maar een heel rustig dagje ervan maken.

Een paar uurtjes, een heerlijk ontbijtje en 4 Paracetamols voor Viv later gaan we met het locale busje even naar Kinarut voor wat boodschappen. Kosten voor dit vervoer is omgerekend € 0,12 pp. Met een klein 8 persoonsbusje met minimaal 10 man/vrouw/kind erin onderweg naar het dorpje. Hier wat biertjes en een paar grote flessen water gekocht en toen weer teruggegaan. Weer € 0,12 betaald. Schandalig!

\'s Avonds in het bijbehorende restaurant gaan eten, maar we werden zowat opgevreten door de muggen. Dit is de 3e dag dat wij malariapillen slikken. Dit moet gebeuren na een flinke avondmaaltijd. Als je dat op een ander moment doet wordt je ziek. Dus absoluut niet \'s morgens of in de middag. We gaan vroeg slapen, want dat kan voor Viv alleen maar goed doen en bovendien regent het nog steeds! Ze voorspelden hier deze maand 35mm regen maar intussen heeft het in 4 dagen tijd deze maand al 50mm geregend!

Wordt vervolgd.....

Dag 26 Reizen van Langkawi naar Kota Kinabalu 3-1-13

Dag 26 Reizen van Langkawi naar Kota Kinabalu 3-1-13

Opgestaan en ons mooi maken voor de laatste dag in Langkawi. Het ontbijt was weer verrukkelijk en op verzoek een hard gekookt eitje gekregen, wat zij volgens mij 2 minuten in kokend water stoppen. Gelukkig is er in de ontbijtzaal ook een cooker voor de mie. Als je daar dan je eitje nog 3 minuten in stopt is ie goed.

Nog tot 13:00 uur aan het zwembad onder de parasol gezeten in af en toe behoorlijke regenbuien. Niks aan dus.
Toen maar gaan inpakken en vervolgens om 14:00 uur uitgecheckt, een taxi genomen voor 20 RM en ons naar de luchthaven laten brengen.

De luchthaven van Langkawi is niet groot en heeft weinig winkeltjes. Dit in tegenstelling tot de Ferry Terminal (boot), waar ontzettend veel te doen is.
We vliegen van Langkawi naar Kuala Lumpur (KL) en daarvandaan vliegen we door naar Kota Kinabalu (KK), Sabah, Maleisisch Borneo. Deze omweg omdat de rechtstreekse vlucht al vol zat en omdat wij deze vlucht als laatste van die dag nog net op tijd konden boeken.

Haaije (mijn aangenomen vader) had mij verteld dat als je een vlucht boekt, dat je dan altijd een plaats moest reserveren met 1 vrije stoel tussenin. Deze wordt dan in de regel vrijgehouden. Op beide vluchten heeft dit ook gewerkt en hadden we dus 3 stoelen voor onszelf, op de 1e rij nog wel! Haaije bedankt voor deze gouden tip!

Aangekomen in KK werden wij door een reeds vantevoren bij het hotel geregelde taxi/shuttle opgehaald en naar het Langkah Syabas Resort gebracht. De chauffeuse stond ons keurig met een naambordje op te wachten en zette ons uiteindelijk om 01:00 uur af en begeleidde ons naar onze chalet daar zij tevens receptioniste is in dit Resort.
Het chalet ziet er wel leuk uit en we zetten onze spullen neer en gaan snel slapen. Maar omdat dit voor ons een \"Gekke Dieren\"-vakantie is, word ik op het moment dat ik op bed ga zitten in mijn bil gebeten door een rode mier. AUW!!! Gelukkig hebben we in KL nog Teatree olie gekocht. Kalmeert en herstelt de huid lekker snel. Hup, er gauw opgesmeerd en de prik en jeuk gaan al snel weer over.

Op naar de volgende dag, want we zijn benieuwd hoe onze nieuwe omgeving eruit ziet. We zijn in ieder geval niet van plan om deze dagen hier iets te ondernemen. Lekker relaxen. Maar helaas is de regen ons achternagekomen...

Dag 25 Langkawi 2-1-13

Dag 25 Langkawi 2-1-13

In het nieuwe jaar gaan de dagen sneller, zo lijkt het wel! Een nieuwe dag waarin we weer niet veel doen. Een beetje zonnen, lezen, schrijven, internet vullen met onze verhalen en foto\'s en zwemmen. Als Viv klaar is met het internetgedeelte, gaat zij van de glijbaan en gelijk is het zwembad vol van geluiden en volgen er meerdere mensen.
Hierna zijn we lekker bij de Thai wezen eten. Teruggekomen gaan we nog even op het balkon zitten en ga ik douchen en nog even op bed liggen.

Opeens word ik wakker doordat er heel veel lawaai is vanaf het balkon. Ik van het bed af geklommen en naar het balkon gegaan en tot mijn verbazing loopt er een koe over het terras van het hotel tussen de ligbedden door, achterna gezeten door een man. Ik kon zien dat die koe dacht: \"Wat ziet het er hier mooi uit en wat een mooi zwembad, laat ik maar eens een lekkere duik nemen!\"
En warempel, hij springt in het water. Omdat niemand dit waarschijnlijk zal geloven, heb ik gauw mijn camera gepakt en hier wat foto\'s van gemaakt. En wij hebben onze reis meteen bestempeld als een \"Gekke Dieren\"-vakantie!

De avond zijn we gaan wandelen en eten bij T-Jay\'s pasta en pizzeria. Daar hebben we heerlijke spaghetti gegeten. Toen weer terug naar het hotel om met een volle buik te gaan slapen. \'s Nachts hebben Viv en ik er wel wat last van gehad (of misschien komt het door het malariapilletje wat we erbij genomen hebben, we gaan het de komende dagen wel zien...), maar gelukkig gaat het snel weer over!

Morgen een lange dag voor de boeg. Eerst nog wat zonnen en dan achterin de middag vliegen we met Air Asia terug naar Kuala Lumpur om daarna door te vliegen naar Kota Kinabalu, Maleisisch Borneo, waar we pas om 24:00 uur zullen landen!